საქართველო
„მიწიერი სამოთხის – საქართველოს ლაღ მკვიდრთა შუბლზე
წარსული ძნელბედობა კაეშნის ღრუბლად წვება, მაგრამ სახე ებადრებათ
დიდების დღეთა გახსენებაზე, რაც ყოველ ნაბიჯში იცნობა. ქართველი უფრო
მხიარულად გამოიყურება, ვიდრე მისი რომელიმე კავკასიელი თანამოძმე...
მაგრამ რა დაღვრემილი გამოხედვაც უნდა ჰქონდეს, ქართველი კაცი მაინც
მშვენიერია გარეგნულად და მის გამოხედვას სავსებით ეხამება მისი ჩაცმულობა“
